சென்ற பகுதியின் தொடர்ச்சி…
மதுமிதா திடீரென தன் மொபைல் அடித்ததும் யார் என ஸ்கிரினை பார்த்தாள்.. தீபு ஸ்விட்டி என காட்ட
“இவ எதுக்கு இந்நேரம் கால் பண்ணியிருக்கா?” யோசித்துக் கொண்டே இருந்தாள்..
“அதுவும் நல்ல மூடுல இருந்தத வந்து கரடி மாதிரி கால் பண்ணி கெடுத்துவிட்டாலே” என கொஞ்சம் எரிச்சலோடு காலை அட்டன் செய்தாள்..
“ஹலோ சொல்லுடி.”
“ஏய் பன்னி.. ஈவினிங் கூட்டிட்டு போவேன் பார்த்தா.. நீ சொல்லாமலே போய்ட்ட.. ரெஸ்ட் ரூம் போய்ட்டு வரதுக்குள்ள அப்படி என்னடி உயிர் போற அவசரம்..?” தீபிகா வரிசையாக கேள்வி மேல் கேள்வி கேட்க மதுமிதாவிற்கு என்ன சொல்வதென்றே தெரியவில்லை.
இப்போது இவளை எப்படியாவது சமாளித்து ஆக வேண்டும். அதற்கு என்ன பதில் சொல்லி சமாளிக்கலாம் என யோசித்துக் கொண்டிருந்தாள்.
அதே சமயம் கவின் பத்தி இவளிடம் சொல்லி அதற்கு இவள் என்ன பதில் சொல்கிறாள் என செக் செய்து பார்க்க வேண்டும் என தன் மனதிற்குள்ளே அடுத்தடுத்து கணக்கு போட்டாள் மதுமதா..
“ஏய் உனக்கு தான் டி என்னோட அவசரம் புரியலடி.. நீ வருவேன் வெயிட் பண்ணேன்னா நா மாட்டி இருப்பேன். உன்ன விட்டுட்டு போயும் மாட்டிக்கிட்டேன்.. எல்லாம் என் நேரம்.. உன்ன விட்டுட்டு போனதும் எதுவும் வாய் வச்சு தொலஞ்சியா? காலேஜ் தாண்டி வந்ததுமே மாட்டிக்கிட்டேன்..”
“ஏய் என்னடி சொல்ற..? புரியுற மாதிரி சொல்லுடி..”
“அந்த போலீஸ்க்கு பயந்து தாண்டி ஈவினிங் காலேஜ் விட்டதும் வேகமா வீட்டுக்கு கிளம்பிடுவேன். அது மட்டுமல்ல அந்த போலீஸ்ஸ அடிக்கிற முன்னமே ஒருத்தன்ன அடிச்சு தொலைஞ்சிட்டேன்.
அவனும் சில பேர கூட்டிட்டு வந்து பிரச்சனை பண்ணிட்டான்.. பட் அன்னிக்கு எப்படியோ ஏதோ சொல்லி எக்ஸ்கேப் ஆகிட்டேன்.
ஆனா அந்த குரூப் என்னைய ஃபாலோ பண்ணிட்டே வந்து காலேஜ் கண்டுபிடிச்சாட்டாங்க டி. அவங்களுக்கு பயந்து தான் ஈவினிங் சீக்கிரமே போய்டுவேன்.
ஆனா டூ டே உன்னைய விட்டுட்டு வந்ததுமே முதல்ல அந்த போலீஸ்ஸட்ட மாட்டிகிட்டேன்.. அடுத்து அந்த குரூப்ட்ட மாட்டிக்கிட்டேன்டி” மதுமிதா சொல்ல தீபிகா,
“ஏய் என்ன டி சொல்ற..? என்ன ஆச்சு உனக்கு..? உன்னைய திரும்பி எதுவும் ப்ளாக் மெயில் பண்ணாங்களா?” ஒரு பயம் கலந்த ஆர்வத்துடன் கேட்க
“ஏய்.. ச்சீ நீ நெனக்கிற மாதிரி எதுவும் நடக்கல..” சொல்லி இன்று மாலை நடந்த அனைத்தையும் ஒன்று விடாமல் தீபிகாவிடம் சொன்னாள்.
ஆனால் கவின் தனக்கு ப்ரோப்போஸ் பண்ணதையும் தனக்கும் அவன் மேல் இருக்கும் ஒருவித புது உணர்வையும் மட்டும் சொல்லவில்லை.
தீபி தான் கவின் பற்றி..
“அப்ப அந்த ஆள் போலீஸ் இல்லையா டி?”
கேட்க
“அதான் இல்லனு சொல்லிட்டேன்ல.. இன்னும் என்ன டி டவுட்.?”
“போலீஸ் இல்லைனா? அப்ப யாரு.?” கேட்க மதுமிதா ஒரு வினாடி சற்று பதற்றமடைந்து தடுமாறினாள்..
“அது வந்து…” மதுமிதா இழுக்க..
“என்னடி இழுக்குற.?”
“இல்லடி எப்படி சொல்றது தான் தெரியல..?”
“ஏன் இதுல என்ன இருக்கு.. அவரு பெரிய ஜோம்ஸ் பாண்ட் மாதிரி சிபிஐ ஆ ரகசியமா வேலை எதுவும் பாக்குறாரா? அப்படினாலும் உன்கிட்ட ஏன்டி அந்த உண்மைய சொல்லனும்?”
“ஏய்.. ச்சீ.. முதல்ல இப்படி தேவையில்லாம இமிஜின் பண்றத நிறுத்து.” மது கத்த
தீபி மறுமுனையில் “அப்போ பில்டப் குடுக்காம சொல்லி தொலை டி..”
“அவங்க போலீஸ்லா இல்ல டி.. நம்ம காலேஜ்ல தா ஸ்டுடண்ட்..”
“என்னது ஸ்டுண்ட்டா.. அதுவும் நம்ம காலேஜ்ஜா?” தீபி வாயை பிளந்து கத்த
“ஏன் டி இப்போ இப்படி ஷாக் ஆகுற.. பின்ன இருக்காத? நாம ரெண்டு பேரும் காலேஜ் ஜாமின் பண்ணி பத்து நாள் மேல ஆச்சு.. அதே காலேஜ்ல தான் படிக்குறோம்..ஒரு தடவை கூட பாத்ததே இல்லையே டி..”
“ஆமா டி.. நானும் இந்த பிரச்சனையினால வேற திங்கிங் இல்லாமலே இருந்துட்டேன்.. நீயாவது நோட் பண்ணியிருக்கனும் டி..”
“ஏன் சொல்லமாட்ட.. உன் ப்ராப்ளம்க்கு அட்வைஸ் பண்ணி ஐடியா குடுத்து பண்ண சொன்னதுக்கு என்னைய ப்ராப்ளம் மாட்டிவிட்டிவ தான.. நீ போலீஸ் இல்லைனு சொல்லி வயித்துல பால ஊத்துன டி.. நல்லா இருப்ப..”
“ஏன் டி இப்படி பயந்து சாகுற?”
“பின்ன நடக்குறதலாம் பாத்த உனக்கு பயமா இல்லையா?” தீபி கேட்க
“அப்படி இல்ல டி செல்லம்.. பயமா தான் இருந்துச்சு. பட் ஐ டோன்ட் லூஸ் மை கோப்..” மது சொல்ல
“ஏன் டி சொல்லமாட்ட..? உன்னைய காப்பாத்த ஒருத்தன் வந்தான். எனக்கெல்லாம் இப்படி நடக்குமானே தெரியலடி..”
“அட ச்சீ எப்ப பாரு நெகடிவ் பேசிட்டு..”
“அம்மா தாயே நீ கூப்பிடாம போனதுக்கு உன் மேல செம கடுப்புல தான் இருந்தேன்.. ஆனா இப்போ ஹேப்பி..”
“அடிப்பாவி அவ்ளோ செல்பிஸ்ஸா நீ..”
“நீ பண்ற வேலைக்கு இப்படிதான் டி இருக்கனும்..”
“சரி இருந்துட்டு போ. நாளைக்கு வந்து பிக்கப் பண்ணிக்கவா” மது கேட்க
“ஒன்னும் வேணாம் டி.. நா பஸ்ல போய்கிறேன் டி..”
“சரி போ உன் இஸ்டம்.. பஸ்னா உனக்கு தான் கஷ்டம்..”
“அதலாம் ஒரு கஷ்டம் இல்ல.. சரி டி டைம் ஆச்சு.. கிட்டதட்ட ஓன் ஹவர் பேசியிருக்கோம்.. குட்நைட். காலேஜ்ல மீட் பண்ணலாம்” தீபி சொல்ல
மதுவும் “சரி டி குட் நைட் பை..” சொல்லி காலை பண்ணினாள்..
மறுநாள் காலையில் மதுமிதா அவளின் அம்மாவின் சத்தம் கேட்டு கண் முழித்து மணியை பார்த்தாள். அது 7ஐ கடந்திருந்தது. அவளுடைய மொபைலை எடுத்து வாட்ஸ்அப் செக் செய்தாள்.
எப்போதும் வருகின்ற நபர்களிடமிருந்து குட் மார்னிங் வந்திருந்தது. கவினுடைய டிபியை பார்த்தாள்.. இப்போது வேறொரு ஃபோட்டாவை டிபியாக வைத்திருந்தான்.
அதிலும் அவனுடைய முகம் மிகவும் அழகாக ஃபுல் சேவ் செய்து கூர்மையான மீசையுடன் வசிகர சிரிப்புடன் அவனுடைய இரு விரல்களுக்கிடையில் பார்வை இருந்தது.
மதுமிதா தன்னை தான் பார்க்கிறான் என்பதை போல் தனக்குள்ளே நினைத்து உடல் சிலிர்க்க பூரித்துக் கொண்டாள்.
“ஏய் மது எந்திரிடி.. காலைஜ்க்கு போகனும் நெனப்பு இருக்கா? இல்லையா?” கிச்சனிலிருந்து சத்தம் குடுக்க மது மொபைலை வைத்து விட்டு எழுந்து காலை வேலைகளை முடித்து கிச்சனுக்குள் சென்று காபி கப்பை தூக்கிக் கொண்டு வந்து டிவியை ஆன் காலையிலே கவின் நினைவாக இருந்ததால் காதல் பாடல்களை கேட்க ஆரம்பித்தாள்.
அவளின் கப்பில் இருந்த காபி குடித்து முடிக்கும் வரை டிவியில் வந்த அனைத்து காதல் பாடல்களையும் முதன் முதலாக உள்ளூர ரசித்துக் கேட்டிருப்பது அவளுக்கே ஆச்சரியமாக இருந்தது. அது அவளுக்கு ஆச்சரியமாக இருந்தாலும் அந்த உணர்வு ஒரு வெட்கம் கலந்த சிரிப்பையும் சேர்த்து குடுத்தது..
“ஒருவேளை இது தான் அந்த காதல் உணர்வோ?” என தனக்குள்ளே நினைத்து பார்த்து கேட்டுக் கொண்டு,
“ம்ம்.. இருந்தாலும் இருக்கலாம்” என்ற பதிலையும் அவளே தனக்குள் சொல்லிக் கொண்டு குளிக்க சென்றாள்.
மதுமிதா கவின் மீதான அந்த உணர்வுடனே தன் உடைகளை கழைந்து தன் பிஞ்சு கையால் பரிசத்தை தொட்டபோது உடம்பில் இருந்த சிறுசிறு முடிகள் எல்லாம் உணர்ச்சியில் தூக்கி சிலிர்ப்பை தந்தன.
அவளின் மலர்(முலை)காம்புகள் இரண்டும் உணர்ச்சியில் தடித்து நீட்டி இருந்தன. அதை உள்ளங்கையால் தொட்டு தடவிய போது அவைகள் இரண்டும் கோயில் மணிகள் போல் ஆடியது.
மதுமிதாவிற்கு அது புதுவிதமான சுகமான உணர்வை தந்தது. அந்த உணர்வால் தன்னை ஒரு முழுமையான பெண்ணாக உணர்கிறாள். அவளையும் அறியாமல் அவளின் ஆள்காட்டிவிரலை பெண்மையில் வைக்க அது அவன் மீதிருந்த அந்த உணர்ச்சியில் அவளின் பெண்மையும் கசிந்து பிசுபிசுத்திருந்தது.
இதற்கு முன் சிலமுறை அவளின் உடல் சூட்டினால் அவளின் பெண்மை வெண்மையை கசிய செய்திருக்கிறது.
ஆனால் இன்று அப்படியில்லை. ஒரு ஆண் அதுவும் தனக்கே தெரியாமல் தன்னையும் அறியாமல் தனக்கு உதவி செய்த ஒருவனை நினைத்ததும் தன் பெண்மை கசிக்கிறது என்றால் அது அவன் மீதான கனிவு கலந்த காதல் என்ற முடிவுக்கு வந்தாள்.
அவனை நினைத்ததற்கே பெண்மை கசிந்து ஈரமாகிறது என்றால் உண்மையில் அவன் இதய திருடன் தான் என தனக்குள்ளே நினைத்து பார்த்து சிரித்துக் கொண்டாள். அவன் மீதான உணர்ச்சியின் ஈர்ப்பிலே காலேஜ்க்கு கிளம்பி ரெடியானாள் மதுமிதா..
மது தன் ஸ்கூட்டியில் காலேஜ்க்கு வரும் வழியில் கவின் எங்கையும் வருகிறானா என பார்த்துக் கொண்டே வந்தாள். இத்தனை நாட்கள் அவனுக்கு பயந்து பயந்து அவசரமாக வண்டியை ஓட்டினோம்.
ஆனால் இன்று அப்படியில்லை. அவனை மனதில் நினைத்தபடி அவனை காண வேண்டும் என்ற ஆவலில் ஆர்வத்துடன் வண்டியை ஓட்டிக் கொண்டிருக்கிறோம்.
இந்த சில மணி நேரத்திற்குள்ளாகவே எவ்வளவு பெரிய மாறுதல்கள்.. அப்பப்பா.. என தனக்குள்ள நினைத்தபடி வழக்கமாக வரும் வழியில் இருக்கும் அந்த சிக்னலை வந்தடைந்தாள் மதுமிதா.
அந்த சிக்னலை அடைந்ததும் அவளின் கண்கள் கவின் நிற்கிறானா என்று சுற்றிலும் பார்த்தது. அவளின் கண்களுக்கு அவன் இருப்பது போல் தெரியவில்லை. அதனாலே அந்த சிக்னலை ஒருவித ஏமாற்றத்துடன் கடந்து வந்தாள்.
மதுமிதா கடந்த பத்து நாட்களாக அவனின் கண்களில் தென்பட்டு விட கூடாது என்கின்ற பயத்திலே காலேஜ் ஆரம்பிக்கும் ஓரிரு நிமிடங்களுக்கு முன்பாக ஒரு பயத்துடனே பதுங்கி பதுங்கி சென்றாள்.
ஆனால் இன்று அவனை காண வேண்டும் என்ற பரவசத்துடன் கிளம்பி வந்து கொண்டிருக்கிறாள். இடையில் சிறு ஏமாற்றம் கிடைத்தாலும் அவனை காண வேண்டும் என்ற எதிர்பார்ப்பு, ஏக்கம் இருக்கத்தான் செய்கிறது.
இது காலத்தின் ஜாலமா அல்லது காதலின் மாயமா என தெரியவில்லை.. எது எப்படியோ மதுமிதா மனம் கவினை காண துடிக்கிறது என்பது மட்டும் முற்றியிலும் உண்மை..
கவின் மீதான நினைப்பிலே மதுமிதா காலேஜ்க்குள் நுழைக்கிறாள். அங்கையும் கவினை அவளின் கண்கள் கழுகு பார்வையுடன் தேடுகிறது.
அந்த சமயம் பார்த்து ஒரு ஆண் “எஸ் க்யூஸ் மீ” என்று சொல்ல மதுமிதாவின் முகமும் மனமும் மகிழ்ச்சியில் மடை திறந்த வெள்ளம் போல் குதுக்கலிக்கிறது.
இனியும் இந்த காதல் பயணம் தொடரும்…
இந்த பகுதி பற்றிய உங்கள் கருத்துகளை மறக்காமல் [email protected]ல் சொல்லுங்கள்..