என்னோடு நீ இருந்தால் – 20

என்னோடு நீ இருந்தால் – 1

என்னோடு நீ இருந்தால் – 5

என்னோடு நீ இருந்தால் – 18

என்னோடு நீ இருந்தால் – 19

Kamakathaikal – சென்ற பகுதியின் தொடர்ச்சி..

மறுநாள் நான் சொன்னது மாதிரி மனோஜீம் ஜெனியும் வீட்டிற்கு வந்தார்கள். இருவரும் ஒரேவருக்கெருவர் பேசிக் கொண்டனர்.

நான் இருவருக்கும் என்னென்ன செய்ய வேண்டும் என சொல்லிவிட அவர்கள் இருவரும் வீட்டை விட்டு கிளம்பி சென்றனர்..

அதன் பின் என்ன செய்வதென்று ஹாலிலே உட்கார்ந்து யோசித்துக் கொண்டே இருந்தேன். ஜெனியை வேலைக்கு வைத்தது ஒருவிதத்தில் சந்தோஷமாக தான் இருந்தது.

அவளை வேலைக்கு வைத்ததும் என் கம்பெனியும் நானும் வாழ்வில் எல்லாரும் அன்னாந்து பார்க்கும் அளவுக்கு உயரத்திற்கு வருவேன் என அப்போது தெரியாது.

அவளை வேலைக்கு வைத்ததே ஏதோ பெரிதாக சாதித்தது போன்று ஒரு மனபிரம்மை இருந்தது. அது ஏன் என்று தெரியவில்லை. இப்போது தான் என் வாழ்க்கையில் ஒரு முழு நிம்மதியை பார்க்கிறேன்.

ஜெனி என் கம்பெனியில் பொறுப்பேற்ற பிறகு முதல் நாளில் அங்கு போய் வேலையெல்லாம் ஒரளவு கற்றுக் கொண்டு அன்றைய நாள் முடிந்த பிறகு என் வீட்டிற்கு வந்தாள்.

காலையில் கூட மனோஜ் இருந்ததால் அவளை சரியான கவனித்து பார்க்கவில்லை. அவளும் நிறைய நேரம் என்னுடன் இருக்கவில்லை.

ஆனால் இப்போது அப்படி இல்லை. என்னை தொந்தரவு செய்ய கூட ஆட்கள் இல்லை. சுமதி மட்டும் தான் இருக்கிறாள். அவள் எதுவும் வந்து அனாவசியமாக தொந்தரவு செய்யமாட்டாள்.

காலையில் கட்டிய அதே பச்சை நிற காட்டன் புடவையில் தான் இப்போதும் இருக்கிறாள். ஆனால் இப்போது பார்ப்பதற்கே அவ்வளவு கவர்ச்சியாக முகத்தில் சில இடங்களில் வியர்வை துளிகளோடு இருந்தாள்.

அவள் என்னை நோக்கி வர வர அவளிடமிருந்த வந்த நறுமணமே என் உணர்ச்சியை தூண்டியது.. என் பக்கத்தில் வந்து நின்றதுமே அவரிடமிருந்து வந்த நறுமணத்தை ஆழமாக உள்ளிழுத்து சுவாசிக்க தவறவில்லை.

அவள் வந்ததும் கம்பெனியில் நடந்ததை சொல்ல ஆரம்பித்து சொல்லி கொண்டிருந்தாள்.. அவள் பேசியதில் இருந்தே சோர்வாக இருந்தது நன்றாக தெரிந்துவிட்டது.

அவளை நிறுத்த சொல்லிவிட்டு சுமதியிடம் இரண்டு பேருக்கும் டீ போட்டு கொண்டு மேலே எடுத்துட்டு வர சொன்னேன்.. ஜெனியையும் அழைத்து கொண்டு மேலே சென்றேன்.

அங்கு போய் பால்கனியில் நின்றதும் மீண்டும் அவள் கம்பெனி விஷயத்தை பேச ஆரம்பித்தாள். அவளை தடுத்தி நிறுத்தி…

“ஹேய்… ரிலாக்ஸ்.. உனக்கு எதுவும் வீட்டுல வேலை இருக்கா.. இல்ல உன் பொண்ணு எதுவும் தனியா இருப்பாளா?”

“இல்ல சார்.. அதலாம் எதுவும் இல்ல..”

“இல்ல சார் ரா.. இது என்ன புது மரியாதையா இருக்கு..”

“நீங்க எனக்கு எம்.டி தான.. அப்ப உங்கள சார் தான கூப்பிடனும்..”

“அதலாம் சரி தான்.. ஆனா நா இன்னும் அந்த கம்பெனிக்கு லீகல் ஓனர் ஆகல அண்ட் இப்ப நாம கம்பெனில இல்ல.. சோ நீ எப்போதும் கூப்பிடற மாதிரி வாங்க போங்கனே கூப்பிடு” சொல்லி பேசிட்டு இருக்க சுமதி இரண்டு கப்பில் டீ வந்தாள்.

அதை அங்கே வைச்சிட்டு போக சொல்ல அவளும் எதுவும் கேட்காமல் சென்றாள்.

“சரிங்க.. அப்ப கம்பெனில எப்படி கூப்பிட. உங்கள.. அப்பவும் வாங்க போங்க தான இல்ல..” கிண்டலாக இழுக்க

“உனக்கு கொழுப்புடி” சொல்லி குண்டியில் தட்டி அவளின் உதட்டை பிடித்து இழுக்க என்னை அவளாகவே கட்டியணைத்துக் கொண்டாள்..

அவளும் நானும் அந்த பால்கனியில் நின்று அந்த இரவு நேர இயற்கையை ரசிக்காமல் அவளை பார்த்தபடி டீயை குடுத்தேன்.. டீ குடித்து முடிக்கும் வரை அவளின் மேல் இருந்த பார்வையை விலக்கவில்லை.

அவளை ரசித்தபடியே தான் இருந்தேன்.. இதுவரை எத்தனையோ பெண்களை பார்த்திருக்கிறேன் அனுபவித்தும் இருக்கிறேன்.

ஆனால் இவள் மட்டும் பார்த்தாலும், அனுபவித்தாலும் போதாது போதாதென்று மறுபடியும் மறுபடியும் அவளை பார்த்து ரசித்து அணுஅணுவாக அனுபவிக்க வேண்டும் தோன்றுகிறது.

டீயை குடித்து முடித்த பிறகு அவளாகவே கம்பெனியில் நடந்த விஷயங்களை சொல்ல ஆரம்பித்தாள்.. இன்று காட்டன் கார்மென்ட்ஸ் மட்டும் தான் போய் இருக்கிறாள்.

அதனால் அங்கு நடந்ததை பார்த்து தெரிந்துக் கொண்டிருக்கிறாள்.. அங்கு நடந்தை பற்றியும் சிலர் சரியாக வேலை செய்யவில்லை எனவும் சொன்னாள்.

“சரி.. உனக்கு வொர்க் எதுவும் கஷ்டமாக இருக்கா..”

“ஏன் கேக்குறீங்க..? அப்படியெல்லாம் இல்லீங்க..”

“இல்ல இதுக்கு முன்ன பார்த்த வொர்க் விட இது கொஞ்சம் கஷ்டமா இருக்கும்ல..” வாய் தவறி சொல்ல அதை அவள் தவறாக எடுத்துக் கொள்ளாமல்

“முன்ன பாத்ததும் உடம்ப வருத்தி தான் பாத்தேன்.. இப்பவும் உடம்ப வருத்தி தான் பாக்குறேன்.. ஆனா இப்ப பாக்குறதுக்கு இந்த சமுதாயத்துல ஒரு அங்கீகாரம் கிடைக்கும்.. முன்ன பாத்ததுக்கு அது கிடைக்காது..”

சொல்ல அவளேயே பார்க்க என் பார்வையின் அர்த்தம் புரிந்துக் கொண்டு அவளே பேச ஆரம்பித்தாள்.

நீங்க சொன்னதும் தப்பா எடுத்துப்பேன் நெனச்சீங்களா.. இல்லீங்க.. நீங்க எதுவும் தெரிஞ்சு வேணும் சொல்லல.. எதார்த்தமா ஒரு கிண்டலா தான் சொன்னீங்க.

இன்னிக்கு நா உங்க கம்பெனியில அதுவும் உங்களுக்கு அசிசென்ட் வேலை பாக்குறேன்னா அது நீங்க குடுத்த பிச்சை தான்.

உங்கள மாதிரி யாரும் நானிருந்த நிலைமைல இருந்து இப்படி உயர்த்துல வைக்கவே மாட்டாங்க.. ஏன் வேலை குடுக்கவே யோசிப்பாங்க.. நீங்க நல்லா பொசிசன் இருக்குற வேலை குடுத்திருக்கீங்க.

நீங்க என்ன தப்பாவே சொன்னாலும் நா அத பெருசா எடுத்துக்க மாட்டேன்ங்க.. எனக்கு இவ்வளவு பண்ணினா நீங்க அந்த மாதிரி பேசுனா நீங்க பண்ணின எதுவும் எப்பவும் மாறிடாதுங்க சொல்லி முடித்தாள்.

அவளின் பேச்சில் இருந்தே அவள் எவ்வளவு பக்குவபட்டிருக்கிறாள்.. தன்னை இந்த கால சூழ்நிலைக்கு ஏற்றவாறு பக்குவபடுத்துக் கொண்டிருக்கிறாள் என்பது நன்றாக தெரிந்தது.

ஆனால் எனக்கு தான் என்ன பேசுவது என்று தெரியாமல் புரியாமல் குழப்பத்தில் அமைதியாக இருந்தேன். அவளே தான் திரும்பி பேச ஆரம்பித்தாள்.

“என்னங்க அமைதியா இருக்கீங்க..?”

“இல்ல, உன்ன காயப்படுத்தினாலும் நீ அத ஸ்போர்ட்டிவ் எடுத்துட்டு ரொம்ப பக்குவபட்ட ஒரு ஆளா பேசுற..”

“நீங்க ஒன்னும் வேணும் சொல்லலேங்க.. தெரியாம தான சொன்னீங்க.. அதலாம் பரவாயில்லீங்க..”

“இருந்தாலும் உன்ன ஹர்ட் பண்ணியிருக்கும்ல..”

“நீங்க தெரிஞ்சு வேணும் ஹர்ட் பண்ணமாட்டீங்க.. அப்படியே ஹர்ட் பண்ணியிருந்தாலும் அதுக்கு மருந்தும் போட்டுயிருக்கீங்க.. மருந்து போட்ட காயம் சரியாகி காலபோக்குல தளும்பு கூட இல்லாம போய்டும்ங்க.. அது மாதிரி தான் நீங்க பண்றது..”

“முத தடவை பேசும் போது கூட என்ன அனுபவிக்காமலே கேட்டதுக்கு மேல பணம் குடுத்து உதவி பண்ணீங்க.. அடுத்து என் பொண்ணு ஆப்ரேஷனுக்கு.. இப்ப உங்க கம்பெனில வேலை இதுக்கு முன்ன நான் இருந்த நிலைமைய மாத்தினது நீங்க தான்ங்க.. அதுனால நீங்க இனியும் பேசுனா கூட பெரிசா எடுத்துக்கமாட்டேன்ங்க..”

“நீங்க இப்படி தெரியாம பேசுறதும் ஒருவிதத்துல நல்லது தான்ங்க..”

“நல்லதா?”

“ஆமாங்க.. நா கஷ்டபட்டத நினைச்சு பாக்க ஒரு சந்தர்பத்த நீங்களே உருவாக்கி அத நினைச்சு பாக்கவும் வைச்சிடுறீங்க..”

அவளின் மனதையும் மூடையும் மாற்ற விரும்பி..

“என்கிட்ட வரப்ப எல்லாம் எங்கடி நீ கஷ்டபட்ட.? ஹாயா கால விரிச்சிட்டு படுத்திட்டு தான இருந்த.. நான் தான் கஷ்டபட்டு உன்ன மாங்கு மாங்கு குத்தினேன்..” சொல்ல சிரித்துவிட்டாள்..

“ஆமாங்க.. உங்ககிட்ட படுக்கும் போது மத்தவங்க மாதிரி மனச அளவுல சரி.. உடலளவுல சரி எந்த கஷ்டம் நீங்க எனக்கு குடுத்தில்ல தான். எல்லாம் நீங்களே எடுத்துக்கிட்டீங்க..”

“ம்ம்.. சரி.. இப்பவும் எடுத்துக்கவா?”

“எதங்க?” கிண்டலாக கேட்க..

அவளை பிடித்து இழுத்து அணைத்து அவளின் முலையை கசக்கி “இத” சேலைக்குள் கையை விட்டு புண்டை இரு விரலால் கவ்வி “இத” உதட்டை இழுத்து “இத” இன்னும் உன்கிட்ட இருக்குற எல்லாத்தையும் எடுத்துக்கவா?

“இதலாம் நீங்க கேக்கனுமா என்கிட்ட.. அதலாம் இனி உங்க சொத்துங்க.. அனுபவிக்க முழு உரிமையும் இருக்கு.. என்கிட்ட கேக்கனும் அவசியமில்ல..” சொல்ல அவளை அணைத்து பால்கனியில் நின்றபடி காமத்திற்குள் மூழ்கி பால்நிலாவை ரசித்தபடி பரமசுகத்தை கண்டோம்.

அன்றிலிருந்து வாரத்தில் பெரும்பாலும் தினமும் வந்து கம்பெனியில் நடப்பதை சொல்லி என்ன செய்ய வேண்டும் என கேட்பாள். சில சமயம் அவளே இது மாதிரி செய்தால் சரியாக இருக்கும் என ஐடியா குடுக்கவும் செய்வாள்.

அந்த மாத இறுதி வரை அவளின் மூலம் என் கம்பெனியில் நடப்பதை பற்றி தெரிந்துக் கொண்டேன்.

அந்த மாத இறுதி கட்டத்தில் ஒழுங்காக வேலை செய்யாதவர்கள் யார் யார் என் முடிவு செய்து அவர்களை பணியை விட்டு நீக்க முடிவு செய்து அதே மாதிரி அவர்களுக்கு குடுக்க வேண்டிய தொகையை குடுத்து வேலையை விட்டு நீக்கி அதற்கு பதிலாக புதிய ஆட்களை நியமித்தோம்.

அதன் பின் நானும் கம்பெனி தலைமை பொறுப்பை ஏற்றுக் கொண்டு அதற்காக உழைக்க தயரானேன். அதன்படியே கம்பெனியின் நானும் முழுநேர ஊழியராக இருந்து என் கம்பெனிக்காக உழைத்தேன்.

பெரும்பாலும் மனோஜ், ஜெனி வழிகாட்டுதல் படி இரண்டு மூன்று மாதங்கள் நடந்தேன். அதன் பின் சில முடிவுகள் நானாக சுயமாக சிந்தித்து எடுக்க ஆரம்பித்துவிட்டேன்.

அது அங்கிருக்கும் எல்லாருக்கும் சந்தோஷமாகவும் ஆச்சிரியமாகவும் இருந்தது. ஜெனி தான் என் நடவடிக்கை வளர்ச்சி பார்த்து மிகவும் சந்தோஷபட்டாள்.

என்ன தான் சுயமாக சிந்தித்து எடுக்கும் சில முடிவுகள் சந்தோஷத்தை தந்தாலும் காலம் அதன் வேலையை காட்ட தான் செய்யும். அப்படிபட்ட இக்காட்டான நேரங்களில் ஜெனி தான் கூட இருந்து எனக்கு ஆறுதல் சொல்லி சரியாக வழி நடத்தி அந்த சிக்கலில் இருந்து வெளியே கொண்டு வருவாள்.

எங்களின் முயற்சியால் கம்பெனி மெல்ல மெல்ல உயர ஆரம்பித்தது. எங்களை விட்டு விலகி சென்ற நபர்கள், பார்ட்னர்கள் எல்லாம் திரும்பி எங்களை நோக்கி வர ஆரம்பித்தனர்.

எங்களிடம் இருந்து பறிக்கபட்ட ஆர்டர்களும், கான்ட்ராக்ட்களும், டென்டர்களும் மீண்டும் என் கம்பெனி வசம் வந்தது. அதனால் கம்பெனியும் லாபத்தில் இயங்க ஆரம்பித்தது.

அதன் பின் வந்த ஒவ்வொரு மாதமும் புதிய கான்ட்ராக்ட் கிடைத்துக் கொண்டே இருந்த்தால் மாதந்திர லாபமும் அதிகரித்துக் கொண்டே வந்தது.

எல்லாம் நன்றாக தான் சென்றுக் கொண்டிருந்தது. அந்த சமயத்தில் அந்தாண்டின் இறுதியில் சிறந்த இளம் தொழிலதிபர் என என்னை தேர்வு செய்திருப்பதாக செய்தி வந்தது.

உடனே அதை ஜெனியிடம் சொல்ல நினைத்தேன். ஆனால் எல்லாரும் சொல்வது மாதிரி சாதாரணமாக கால் செய்து சொல்ல நினைக்கவில்லை.

அவளை ஒரு உயர்தர ஹோட்டலுக்கு டின்னர்க்கு கூப்பிட்டு அங்கு வைத்து சொல்லலாம் என நினைத்து அதே போல் ஒரு இரவில் அவளை 5ஸ்டார் ஹோட்டலுக்கு டின்னர்க்கு அழைத்து வந்தேன்.

அவளிடம் சாப்பிட தான் வந்திருக்கோம் பொய் சொல்லி தான் கூட்டிட்டு வந்தேன். ஆனால் நான் சொன்னதை முழுமையாக நம்பிய மாதிரி தெரியவில்லை.

அவ்வப்போது ஒரு கள்ளசிரிப்பை மட்டும் காட்டிக் கொண்டிருந்தாள்.  ஒருவேளை தெரிந்திருக்குமோ என நினைத்தேன். ஆனால் அப்படி நடக்க வாய்ப்பே இல்லை என அமைதியாக இருந்தேன்.

இருவரும் தேவையான உணவை ஆடர் செய்துவிட்டு இருக்க அவள் எழுந்து சென்றாள்.. எங்க போற கண் சைகையில் கேட்க நடுவிரலை மட்டும் தூக்கி காட்டிவிட்டி சென்றாள்.. ஓரிரு நிமிடத்தில் பேரர் வந்து.

“உங்ககூட வந்தவங்க ஹோட்டலுக்கு வந்த கஸ்டமர் கூட சண்ட போட்டு இருக்காங்க” சொல்ல சந்தோஷம் போய் கோவம் தலைக்கு மேல் ஏறியிருந்தது.

அந்த வேகத்தில் போய் பார்க்க ஜெனியும் அங்கிருந்த ஒரு ஆணும் பெண்ணுடன் நின்று கத்தி வாக்குவாதம் பண்ணிட்டு இருப்பதை பார்த்தவுடன்.

என்னையும் அறியாமல் சுற்றி இருப்பவர்களை கண்டுக் கொள்ளாமல் அவளின் தோள் மீது கை வைத்து திருப்ப என்னை நோக்கி திரும்பியதும் அவளின் கன்னத்தில் ஓங்கி அறைய அங்கு சில வினாடிகள் நிசப்தம் நிலவியது.

அதன் பின் எதுவும் பேசாமல் ஆடர் செய்ததற்கு சாப்பிடமலே பணத்தை குடுத்துவிட்டு அங்கிருக்க பிடிக்காமல் வெளியே வந்துவிட்டேன்.

நான் வெளியே வருவதை பார்த்ததும் ஜெனியும் வேகமாக வெளியே வந்தாள்.. கார் பார்க்கிங் போய் காரை எடுத்திட்டு வர அவள் எதுவும் பேசாமல் ஏறிக் கொண்டாள்.

அவளை பாதியில் இறக்கிவிட சொல்ல நானும் பாதியிலே இறக்கிவிட்டு போகும் வழியில் வோட்கா வாங்கிக் கொண்டு வீட்டிற்கு போனதும் போதை ஏற குடித்துவிட்டு படுத்து தூங்கிவிட்டேன்.

இனியும் என்னோடு வருவாள்..

இந்த பகுதி பற்றிய உங்கள் கருத்துகளை மறக்காமல்
[email protected]ல் சொல்லுங்கள்.